Archeologische sporen

Door opgravingen die eerder op de locatie van Maaspark Well zijn uitgevoerd, is er al veel bekend. De Maas heeft altijd min of meer haar huidige loop gehad en op kleine rivierduinen was al vroeg bewoning mogelijk. Vanaf 2000 jaar geleden overstroomde het gebied tussen Well en Aijen zo vaak, dat er een dikke laag klei op terecht kwam. Daardoor bleven de resten van de vroege bewoning goed bewaard.

 

Nieuwe Steentijd

De oudste vondsten stammen uit de Nieuwe Steentijd (5500-2000 v. Chr). De bewoning van het gebied bestond toen uit verspreid liggende kleine boerderijen in een bebost landschap. De boeren woonden in eenvoudige huizen met een gebinte van hout. De wanden bestonden uit vlechtwerk besmeerd met leem. Als dakbedekking gebruikte men waarschijnlijk riet of stro. Archeologen hebben stenen werktuigen, vuursteen en scherven van deze vroege bewoners gevonden.

 

IJzertijd

Ook in de IJzertijd (800-12 v. Chr) woonden er boeren in het gebied. Deze bewoners wisten hoe ze uit ijzerhoudende grondlagen ijzer konden maken voor werktuigen en wapens. De boeren woonden in kleine boerderijen met wat bijgebouwen voor de opslag van oogst en het vee. Op een plek in de richting van Aijen blijkt een huis 4 keer op vrijwel dezelfde plek te zijn herbouwd. Mogelijk dat er dus 4 generaties van 1 familie hebben gewoond.

 

Romeinse tijd

In de Romeinse tijd (12 v. Chr – 450 n. Chr) woonden er meer mensen in het gebied van het huidige Maaspark Well dan in de tijd daarvoor. Er is een boerderij met 3 bijgebouwen gevonden aan de Sintelenberg, op de top van een rivierduin. Deze nederzetting is helemaal opgegraven. Er zijn ook resten gevonden van Romeins aardewerk en dakpannen. Door ontbossing in het gebied en een verhoogde wateraanvoer van de Maas overstroomde dit gebied vanaf deze periode vaker. De plek werd daarom steeds minder aantrekkelijk om er te wonen.