Geplaatst: september 2017. 

Albert en Marian Thijssen verhuisden 30 jaar geleden met hun gezin vanuit het dorp naar De Kamp in Well, vlakbij de ingang van het Leukermeer. Sinds de provincie Limburg, Rijkswaterstaat en de gemeente dit gebied in de jaren ’80 aanwezen als centrum voor recreatie heeft hij de toeristische druk zien toenemen. Albert: “Natuurlijk is er wel eens overlast. Dankzij goed overleg en een aantal eenvoudige maatregelen van de gemeente en de recreatiebedrijven is dat de laatste jaren gelukkig wel wat minder geworden.”

​

Industrieel akkerland

Albert: “Meer zorgen en hinder levert het eens zo idyllische winterbed van de Maas. Het veelal oorspronkelijke weidelandschap met bijbehorende heggen is verworden tot een industrieel akkerland met alle nare gevolgen van dien. Voorheen werd hier vee ingeschaard, slechts eenmaal per jaar gehooid en op conventionele wijze mest uitgereden. Nu storten gigantische machines enorme hoeveelheden gier op het land. De machines passen nauwelijks op de weg en ze lijken altijd haast te hebben. Dit alles gaat ten koste van de soortenrijkdom. Veel planten van natuurlijke en oorspronkelijke weides zijn verdwenen. En de wulp, de kievit, de leeuwerik, de klauwier… ze zijn er al lang niet meer. Zelfs de nachtegaal heeft het dit jaar af laten weten.”

​

Heuloërbroek

Albert en Marian wonen midden in Maaspark Well en enkele van hun favoriete natuurplekjes zijn door het graven van de hoogwatergeul verdwenen of niet meer bereikbaar. Nu is Albert regelmatig te vinden in het Heuloërbroek. Dit gebied ligt relatief dicht bij de Rijksweg, maar toch straalt het rust uit. Door de aanwezige broekbossen heeft het gebied een gevarieerd aanbod van vogels, insecten en zoogdieren.

​

Klankbordgroep

Als lid van de Klankbordgroep volgt Albert de ontwikkeling van Maaspark Well nauwlettend. Albert: “Zo min mogelijk last voor de bewoners en toch zoveel mogelijk recreatief nut kunnen met elkaar in botsing komen. Als bewoners kijken wij vooral naar onze positie in het gebied. Daarbij zijn verkeersoverlast, voldoende parkeerruimte, veilige fietsroutes, rust en welzijn belangrijke uitgangspunten.”

 

Dijken

“Persoonlijk vind ik dat ook de te verbeteren dijken besproken moeten worden. Een van de conceptplannen oogt zeer vriendelijk. In plaats van een (saaie) leemdijk kiest deze versie voor een stuifduinachtige dijk met passende beplanting. De resten van de historische stuifduinen worden nog steeds afgegraven zonder dat iemand er erg in heeft. Gedeeltelijk herstel door inpassing in het dijkenplan zou voor het gebied uit landschappelijk en recreatief oogpunt een verrijking zijn. Het waterschap zal de nodige speelruimte moeten krijgen om deze ambitieuze optie uit te kunnen voeren.”